بیست

دیدمت 

در کنارِ دشت

با عطرِ خوشِ شقایق

و بادی که نرم از گونه‌هایت می‌گذشت 

در شبی طولانی 

که مست‌ها سکوتش را شکسته بودند

و همه‌چیز به‌گونه‌ای دیگر بود

وقتی تو

 به "آن" قدم نهادی.